Short List

Reviews, Interviews & Concertreviews
Metal-Nose
2021 / 2020 / 2019 / 2018 / 2017 / 2016 / 2015 / 2014 / 2013 / 2012 / 2011 / 2010 / 2009 / 2008 / 2007

Geen gebeurtenissen deze maand.

MaDiWoDoVriZatZon






1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031




vrijdag 10 november 2017
Manfred Mann's Earthband - Le Kursaal, Limbourg (B) - 09/11/2017

Tekst & pic: Geert Ryssen

De Earthband van Manfred Mann is tegenwoordig vooral een live band die uit een aanzienlijke discografie put met voldoende klassiekers om er een stevige set mee samen te stellen. De muzikantenwissels worden als hefboom gebruikt om de arrangementen van de nummers te laten evolueren of in een nieuw kleedje te stoppen zonder de karakteristieke sound van de groep te verraden. Mann is op de eerste plaats een arrangeur die er op een originele wijze in slaagt om nummers van anderen – en niet de minsten, we spreken hier o.a. van Dylan en Springsteen – een totaal nieuwe dimensie te geven.





Live vertrekt de Earthband vanuit gestructureerde songs en breit daar vervolgens als een volleerde jam-band instrumentale uitstapjes aan die steevast boeiend, geïnspireerd en aanstekelijk zijn. De totaal eigen percussie-achtige keyboard stijl van Mann geeft aan de groep een onmiddellijke herkenbaarheid. Vanavond weet ook gitarist van het eerste uur Mick Rogers zich in de kijker te spelen met een aantal verbluffende gitaarsolo’s waaronder twee virtuoze hoogstandjes waarbij hij de fingerpicking stijl toepast op een Stratocaster. Zanger Robert Hart kennen we vooral van bij Bad Company en deze nummers liggen niet altijd in zijn comfortzone. Hart is een blues-rock zanger en het is even wennen om hem in deze context te horen, maar naargelang het concert vordert voelt hij zich meer in zijn sas en ontpopt hij zich als een stijlvolle frontman. Het publiek geniet volop van de rist klassiekers die de revue passeren waaronder de obligate ‘Don’t Kill It Carol’ en ‘Davy’s On The Road Again’. ‘Mighty Quinn’ is de onvermijdelijke afsluiter. Het is duidelijk dat deze rotten zich vermaken en zich door een jongere ritmesectie gewillig laten opjagen. Het resultaat is een energieke, beklijvende en bij vlagen heavy vertoning. Het talrijk opgekomen – hoofdzakelijk mannelijk – publiek zingt bij elk verzoek de longen uit het lijf. Mick Rodgers vertrekt na een staande ovatie met de woorden ‘tot volgend jaar’. Van ons mogen Mann en z’n mannen zeker terugkomen.





Geplaatst door Vera op vrijdag 10 november 2017 - 11:53:33
Reageren is uitgeschakeld

Nieuwscategorieën

 
Banners

 

 

Welkom

Inlognaam:

Wachtwoord:


Vergeet me niet

[ ]
[ ]
[ ]
Cd & Dvd Reviews

01. CD reviews 2021
NEGURA BUNGET: Zau
With respect for the late Negru!
01. CD reviews 2021
THE TEA PARTY: Blood Moon Rising
Exceptional A class as usual!
01. CD reviews 2021
AEPHANEMER: A Dream Of Wilderness
A seminal self-willed band...
01. CD reviews 2021
DER WEG EINER FREIHEIT: Noktvrn
Simply brilliant, their best album so far!
01. CD reviews 2021
SWALLOW THE SUN: Moonflowers
A world of grief and beauty...
Taal



Zoeken Metal-Nose

Date / Time

 
Verwijs naar ons

Verwijs naar ons
Website in order to promote heavy-metal & hard-rock to a broader audience in Flanders but also in the entire world.
No part from this website may be used in any other publication whether in print or on the world wide web without the editor's consent.
All material is exclusive to Metal-Nose and copyright protected. All rights reserved. Copyright © Metal-Nose 20/05/2004. - www.metal-nose.org