|
SONS OF APOLLO: MMXX
English:
Nederlands:
In 2017 kreeg de wereld er een ware supergroep bij, want vlotjes verscheen ook dat jaar ‘Psychotic Symphony’. In Sons Of Apollo vinden we nijvere octopus Mike Portnoy en toetsenist Derek Sherinian (beiden ex-Dream Theater). Zanger Jeff Scott Soto vervoegde hen als charismatisch zanger. De snarenbeulen zijn in dit geval Ron “Bumblefoot†Thal (lang bij Guns ’n Roses) op gitaar en Billy Sheehan op bas. Toch wenst Portnoy de muziek van de band niet klakkeloos te omschrijven als progressieve rock, maar eerder als hardrock met enige acrobatische neigingen op de instrumenten. En dat klopt wel.
Wij hadden de eer om de band live aan het werk te zien op ProgPower EU 2018. Toen al nodigde dit uit om de band beter te leren kennen. Na het vorig jaar verschenen live album met het symfonieorkest van Plovdiv, is het nu tijd voor het tweede studioalbum ‘MMXX’. En dat vertegenwoordigt alles wat een progressieve rock/metal fans zich kan wensen.
Het is een welhaast ontroerend verhaal hoe de heren uitleggen dat ze na 83 concerten samen naar elkaar toegegroeid zijn en dat dit het schrijfproces veel vlotter deed verlopen toen ze begin 2019 samenkwamen. De Dream Theater muzikanten kenden immers Ron Thal niet persoonlijk toen hij zijn kunsten kwam vertonen voor het debuut en nu ligt dat toch wel anders. ‘Goodbye Divinity’ is echt een imposante binnenknaller! De uitwaaierende, gierende klanken aan begin en einde worden perfect geruggensteund door zware riffs en een keur aan solo’s op toetsen en gitaar. De opbouw zorgt er tevens voor dat het een boeiende track is die al vlug bijblijft, zonder zwaar op de maag te liggen. Meer zware riffs in het stevig rockende ‘Wither To Black’, met smeuïge zang, want Soto levert weer een glansrijke prestatie met zijn charismatische strot.
Niet alle songs werden begin 2019 geschreven. Derek Sherinian had vlak na het debuut reeds artistieke schetsen gemaakt van wat nu het opzwepende ‘Asphyxiation’ geworden is en van ‘Desolate July’. Dat laatste is een fraai moment van contemplatie met piano en strelende zang. De gitaarsolo is uiterst sensitief. Nog meer piano – maar ook zware riffs – in ‘King Of Delusion’, een schitterende track niet gespeend van enig drama, met een opmerkelijk piano intermezzo in het midden dat leidt naar een virtuoze gitaarsolo. Een stomend einde! Als progfan zijn de lange instrumentale stukken een walhalla aan genialiteit en het meest uitgebreide voorbeeld daarvan is de 16 minuten durende afsluiter ‘New World Today’ waarin rustige stukken en wilde tovenarij op de instrumenten een episch einde breien aan deze massief klinkende plaat. In die optiek volgt ‘New World Today’ het voorbeeld van epische afsluiter ‘Opus Maximum’ van het debuut. Progressieve rock vol briljante ideeën!
Tracklist:
Goodbye Divinity (7:15)
Wither To Black (4:44)
Asphyxiation (5:07)
Desolate July (5:58)
King Of Delusion (8:48)
Fall To Ascend (5:06)
Resurrection Day (5:51)
New World Today (15:50)
| Musicians:
Jeff Scott Soto: vocals
Ron “Bumblefoot†Thal: guitars & vocals
Billy Sheehan: bass
Derek Sherinian: keyboards
Mike Portnoy: drums & vocals
|
Geplaatst door Vera op woensdag 11 maart 2020 - 18:24:30
Reageren is uitgeschakeld
|
