DYNFARI: Myrkurs er þörf
English:
Nederlands: Het is voor iedereen een vreemd jaar. Wij planden om Dynfari’s vijfde album te bespreken in april, maar plots was er het virus dat alles uitstelde. Zo werd hun vijfde album uitgesteld naar augustus en dan later zelfs naar september. Kosmisch bekeken, in tijd en ruimte, stelt dat natuurlijk niets voor. Laat ons gewoon genieten van de muziek en de omringende ‘maatschappij’ negeren. En dan komen we bij Dynfari terecht, bij een band uit IJsland, een noordelijk eiland van ijs en vuur dat in 2019 een maand onze habitat was.
Bands uit IJsland hebben altijd wel een eigen sound die amper terug te vinden is in andere landen. Het feit dat een eiland nog altijd een eigen identiteit heeft, speelt hier een sterke rol. In het verleden – nu nog soms – is dat ook in Ierland zo, een eiland dat inderdaad ook opmerkelijke kunstenaars voortgebracht heeft. Meer en meer bands uit IJsland worden gewaardeerd in de metal scene, Sólstafir is de bekendste, maar er beweegt iets in de underground en dat zijn niet alleen seismografische bewegingen van aardverschuivingen en vulkanen die op uitbarsting staan.
Dynfari is immers al toe aan het vijfde album en ‘Myrkurs er þörf’ is diep verankerd in black metal, maar voegt daar een onweerstaanbare atmosferische toets aan toe die men recentelijk als post metal invloed kan omschrijven. Vandaar dat het contact tussen de ruwe aarde en het universum een beetje doorschijnt in hun avontuurlijke composities. Het begint alvast heel imposant met het instrumentale ‘Dauðans dimmu dagar’. Mooie klanken en een stevige uitbarsting, soms verrijkt met lillende leads. In het volgende nummer maken we kennis met de zang, die is ruw schreeuwend met wanhopig timbre, al zijn er ook cleane zangpartijen. Het titelnummer staat er bol van. Deze hebben die typisch plechtige ondertoon. Ook een flard gesproken taal in het volgende nummer. Na het atmosferische, instrumentale intermezzo ‘Svefnlag’ komt later een kanjer van tien minuten waarin alle facetten van de band tot volle wasdom komen. Men schakelt hier over op de Engelse taal in ‘Peripheral Dreams’. De ruwe sfeer van het barre eiland wordt behouden in afsluiter ‘Of Suicide And Redemption’, zodat deze atmosferische trip – met globaal genomen een vrij traag doomachtig tempo – heel wat moois biedt aan fans van intense post metal met een vleugje black, maar ook veel tokkelende passages om op weg te dromen.
Tracklist:
Dauðans dimmu dagar (5:23) Langar nætur (à botnlausum spÃrlstiga) (6:37) Myrkurs er þörf (4:52) Ég fálma gegnum tómið (4:39) Svefnlag (2:57) Ég tortÃmdi sjálfum mér (5:10) Peripheral Dreams (10:35) Of Suicide And Redemption (6:38)
| Musicians:
Jóhann Örn: vocals, bass, accordion, synths, guitars Jón Emil: percussion, guitars Martin Tsenov: guitars Bragi Knutsson: guitars
|
Geplaatst door Vera op zondag 04 oktober 2020 - 11:53:49
Reageren is uitgeschakeld
|