|
XENO: Sojourn
English:
Nederlands:
Xeno is een Nederlandse progressieve death metal band uit Middelburg (Zeeland), bestaande uit zes rasmuzikanten die van wanten weten. De muziek is beïnvloed door bands als Operh, TesseracT en Porcupine Tree en dat mag een hint wezen.
In 2008 werd de band opgericht met als naam Semiazas, maar toen was de stijl en bezetting nog helemaal anders. Wel bracht men als Xeno in 2016 het debuutalbum ‘Atlas Construct’ uit en deelde men al het podium met bands als Voivod, Carach Angren en Spoil Engine. De teksten zijn doordacht en behandelen filosofische en persoonlijke onderwerpen. Alles is aanwezig voor een sterke schijf.
En dat is dit tweede album ‘Sojourn’ ook. Met een lengte van 65 minuten krijg je heel wat te verwerken, want de overwegend lange songs zijn volgestouwd met breaks, verschillende sferen en zang plus virtuoze instrumentale uitstapjes. Toch blijf je geboeid luisteren, want men biedt ons veel afwisseling, terwijl er toch een flow in de composities te vinden is. De heren komen stevig uit de hoek wat die death metal betreft, al is daar tijdens het piano intro en het eerste deel van ‘In Stasis’ nog niet veel van te merken, want hier spreken we eerder over een opgewekt lounge nummer met omfloerste cleane zang. Wanneer de gitaren invallen, vertonen die gecultiveerde prog-loopjes, terwijl de bas een swingende rol heeft in de instrumentale stukken. Pas na vijf minuten horen we grunts, gevolgd door mooie gitaarsolo’s in arpeggio stijl. Zo merk je al dat het zestal erg veel lagen en verschillende dingen in een song stopt. En dat is in elk nummer het geval.
‘Dusk’ wordt gekenmerkt door zware riffs en veel grunts, maar halverwege is er een piano intermezzo en zalvende cleane zang. De melodie is hier verleidelijk catchy. Ook de volgende songs kiezen voor een aangename balans tussen energiek doorrammen en dromerige zweefpassages. Met drie gitaristen in de band valt er op dat vlak niet te klagen, maar mooi is dat men ook Hammond orgel en moog aanwendt, al gebeurt dit spaarzaam. Het zevende nummer ‘Memories’ is een moment van introspectie met plechtig gesproken stuk. Die ingetogen sfeer wordt verder gezet in het mooie zweefnummer ‘Closure’ met cleane weemoedige zang. Heel goed om ons hier even te laten ademen, want in de volgende tracks wordt nog veel energie vertoond met als opus de 13 minuten lange afsluiter ‘Sojourn’. Verdorie, dit is enorm puik gedaan, een feest om naar te luisteren!
Tracklist:
Revery (1:22)
In Stasis (6:01)
Dusk (6:43)
Epiphany (5:40)
Exile (6:09-
Nomad (5:47)
Memories (2:30)
Closure (5:31)
Resurge (6:18)
Uncaged (6:32)
Sojourn (13:15)
| Musicians:
Ruben Willemsen: vocals, bass
Edwin Haan: guitars, vocals
Daniel de Coninck: guitars
Jasper Bruggeman: guitars
Sean Lubbersen: keyboards
Lars van Mourik: drums
|
Geplaatst door Vera op donderdag 12 november 2020 - 19:03:58
Reageren is uitgeschakeld
|
