NOMAD SON: First Light
English: Nomad Son hails from the sunny island Malta and of course we immediately think of the first class doom metal band Forsaken then. That’s no mistake, since one of the five members appears to be Albert Bell, bassist and lyricist of Forsaken. ‘First Light’ is – as the title suggests – the debut album of Nomad Son, a band in which Albert plays bass as well, but he also writes the empyrean lyrics and he contributes to the musical writing process. Nomad Son plays traditional doom metal that will perfectly appeal to fans of Candlemass and Black Sabbath.
Opener ‘Forever Twilight’ has already a length of seven minutes and it is a solid doom composition with heavy riffs, loads of organ with a seventies feel and an accurate forcing up of the pace where we can enjoy magnificent guitar solos. Vocals of Jordan Cutajar are quite high and sharp; in some of the songs (especially in ‘At The Thresholds Of Consciousness’) he reminds me a bit of early Accept (UDO indeed). The second song has an atmospheric bass intro and is sung in a slumbering manner. Here the mysterious ghost of Forsaken wanders about! Later on it gets more vigorous, a kind of driven mid-paced part. Keyboards and most of all the hearty organ sound of Julian Grech are very important on ‘First Light’. ‘Seven Notes In Black’ has a whispering, arcane start; in this lengthy piece we hear some instrumental parts that build up tension in a masterly manner. Towards the end it is invigorated with a vivid guitar solo. You bet that this doom is not slow or boring, but it sure rocks! Listen to the rocking ‘At The Thresholds Of Consciousness’ and you know what I mean. It is preceded by a short psychedelic instrumental that sounds as if black clouds gather above us to predict something menacing. Compelling and slow is ‘The Wraith’, here they create a captivating mood sending shivers down your spine. Next long track ‘Empyrean Fade’ is mid-paced with powerful riffs and excellent soloing. Nomad Son occludes this first album with their self-written ‘Planet Caravan’ (Black Sabbath), entitled ‘The Light At The End’. Connoisseurs know by then that it is an amazing sensitive song brimming with melancholy and emotion, including the spirit of the seventies. After several spins I conclude that Nomad Son deserves a place in first division of the doom metal scene with ‘First Light’ and consequently I recommend this album to anyone who has the slightest affinity with the genre.
Nederlands: Nomad Son komt uit het zonnige Malta en dan denk ik natuurlijk meteen aan de eersteklas doom metal band Forsaken. Dat is niet verkeerd gedacht, want één van de vijf leden is Albert Bell, dé bassist en tekstschrijver van Forsaken. ‘First Light’ is – zoals de titel al suggereert – het debuutalbum van Nomad Son, een band waarin Albert ook bas speelt, de verheven teksten schrijft en bijdraagt in het muzikale schrijfproces. Nomad Son speelt traditionele doom metal die fans van Candlemass en Black Sabbath uitermate zal bevallen.
Opener ‘Forever Twilight’ klokt meteen al zeven minuten en is een solide doomcompositie met zware riffs, veel orgel met een jaren zeventig gevoel en een accurate opdrijving van het tempo waar we kunnen genieten van fraaie gitaarsolo’s. De zang van Jordan Cutajar is vrij hoog en scherp, in sommige nummers (vooral in ‘At The Thresholds Of Consciousness’) doet het me zelfs even aan vroege Accept (UDO dus) denken. Het tweede nummer heeft een atmosferische basintro en wordt sluimerend gezongen. Hier waart de mysterieuze geest van Forsaken rond! Later wordt het wat krachtiger en stuwend mediumtempo. De toetsen en dan vooral de warme orgelklank van Julian Grech zijn erg belangrijk op ‘First Light’. ‘Seven Notes In Black’ kent een fluisterend, geheimzinnig begin, in dit langere nummer komen spannend opgebouwde instrumentale stukken en naar het einde toe heeft het een krachtig verloop met een spetterende gitaarsolo. Deze doom is dus zeker niet alleen maar lijzig en traag, maar rockt ook. Luister maar naar het rockende ‘At The Thresholds Of Consciousness’ dat volgt op een psychedelisch instrumentaal nummer dat klinkt alsof de wolken boven ons samenpakken en er iets dreigt. Slepend en traag is ‘The Wraith’, hier wordt een beklijvende sfeer gecreëerd die rillingen over je rug laat lopen. Een volgend lang nummer ‘Empyrean Fade’, is mid-tempo met krachtige riffs en uitstekend soleerwerk. Nomad Son sluit dit eerste album af met hun eigen ‘Planet Caravan’ (Black Sabbath), getiteld ‘The Light At The End’. Kenners weten dan dat dit een fantastische, gevoelige song vol weemoed en emotie is die de geest van de jaren zeventig in zich draagt. Na ettelijke draaibeurten besluit ik dan ook dat Nomad Son zich met ‘First Light’ meteen in de eredivisie van de doom metal scene plaatst en dat dit album warm aanbevolen is aan iedereen die ook maar enige affiniteit heeft met dit genre!
Tracklist:
Forever Twilight (7:53) Shallow Grave (3:54) Seven Notes In Black (6:23) Delirium (instrumental) (2:12) At The Thresholds Of Consciousness (4:30) The Wraith (7:48) Empyrean Fade (7:27) The Light At The End (4:57)
| Musicians:
Jordan Cutajar: vocals Chris Grech: guitars Albert Bell: bass Julian Grech: keyboards and organ Edward Magri: drums
|
Geplaatst door Vera op woensdag 12 november 2008 - 22:59:09
Reageren is uitgeschakeld
|