King's X - Biebob (24/01/2009)
Text & Pic's: Danny
Deaf Cobra
Deaf Cobra had de eer om de avond te openen en ze deden dat met brio. Slechts met drie muzikanten wisten ze het publiek aardig te boeien met hun instrumentale set. Maar daar wringt nu net het schoentje. Een publiek lange tijd entertainen met enkel instrumentale muziek, is niet gemakkelijk. Voor een half uur kon het nog net, maar ik vrees het ergste als ze eens headliner zijn. Misschien toch maar een zanger zoeken? Dan worden ze beslist heel goed.
King's X
King’s X is, in mijn opinie, altijd al ondergewaardeerd geweest. Ze draaien al jaren mee, maar altijd in de subtop van ons al niet zo algemeen bekende muziekgenre. Nu hun laatste album, “XVâ€, wat meer teruggrijpt naar hun vroegere albums en dus ook beter is dan bijvoorbeeld “Ogre Tonesâ€, was het het ideale moment om dat ook eens live te checken. King’s X wordt meestal onmiddellijk gelinkt met Ty Tabor, maar het is vooral de bassist dUg Pinnick, die de show steelt. Hij is natuurlijk ook leadzanger, maar zijn charisma trekt alle publieksaandacht terwijl Ty Tabor zich meestal afzijdig houdt. Enkel tijdens zijn briljante gitaarsolo’s komt hij even op de voorgrond, maar hij blijft altijd een heel bescheiden rol spelen. Jerry Gaskill daarentegen, valt dan weer op door zijn gekke bekkentrekken (het lijkt alsof hij constant mee beatboxt met zijn eigen ritmes) en zijn rare bewegingen, maar vooral door zijn uitstekend slagwerk. Hij heeft een zeer vast ritme en speelt breaks als de beste. En ook zijn stem mag er zijn. Hij zingt bijvoorbeeld de mooie ballad “Julie†van het nieuwste album. Ze waren goed op dreef, voor een niet zo talrijk opgekomen publiek en speelden een mix van ouder en nieuwer werk, waarbij opviel dat de nieuwere nummers van “XV†hun mannetje staan tussen de meer gevestigde ‘oldies’. Toch opvallend dat ze niks speelden van hun albums tussen 1998 en hun nieuwste werk. Blijkbaar hebben ze hetzelfde gevoel over hun muziek als hun fans. Live komt alles nog beter uit de verf dan op hun studio albums, maar dat gebeurt vaak met groepen uit deze stijl. Een prachtig optreden dat zeker aanzet om hun nieuwste release aan te schaffen.
Setlist 1.Groove Machine(1998 - Tapehead) 2.Allright (2008 - XV) 3.Pleades(1989 - Gretchen goes to Nebraska) 4.Move(2008 - XV) 5.What is this (1988 - Out of the silent planet) 6.Lost in Germany (1992 - King's X) 7.Black Flag (1992 - King's X) 8.Pray (2008 - XV) 9.Dogman(1994 - Dogman) 10.Go tell somebody (2008 - XV) 11.Julie (2008 - XV) 12.Looking for love (1996 - Ear Candy) 13.Summerland (1989 – Gretchen Goes To Nebraska) 14.Over my head (1989 - Gretchen.Goes To Nebraska) Encore 15.It's love / Born To Be Loved (1990 - Faith, Hope, Love) (1990) 16.Visions / King (1988 - Out of the Silent Planet)
Geplaatst door danny op zondag 08 februari 2009 - 23:56:54
Reageren is uitgeschakeld
|