CRIMSON CULT: I
| Release: 2009-06-02 Style: hardrock/heavy metal Label: www.dockyard1.com Website: www.crimsoncult.com Contact: Playing Time: 55:35 Cat. N°: DY100392 Review by: Vera Translated by: Vera Rating: 8,5/10
|
English: Those who are familiar with Stigmata (later Stygma IV) from the nineties, can imagine instantly what this fetching debut of Crimson Cult has to offer. This is namely the sequel of that band. Stygma IV split in 2006, but bassist Alex Hilzensauer and guitarist Günter Maier always kept in contact with each other and last year they decided to form a new band. Crimson Cult was born and Walter Stüfer became the new singer while Peter Bachmayer entered as drummer.
The first demo from this line-up made it to demo of the month in German Rock Hard Magazine. After their signing at Dockyard I, they worked on this self-titled debut while these songs were written in three weeks time. Do not conclude it sounds like a rush job, since these experienced musicians know how to write good (and catchy) songs. Averse to all modern trends, the music of Crimson Cult can be described as a mixture of hard rock and (power) metal with excellent guitar work and fine vocals. Groove-laden rock (sometime with a Monster Magnet flavour) with a warm-hearted voice. I get a genuine nineties feel of it and Lake Of Tears is a band they reminded me most of.
Crimson Cult still writes proper songs, no wall of riffs with some ornaments around. By the way, in ‘Evil Design’ riffing is a bit akin to ‘Paranoid’ (Black Sabbath). From time to time the band sounds rather creepy (mark the vocals in ‘Dirty Demon’ and ‘Amok’) which might indicate a kind of doom influence; a feeling that steals over me during the lengthy closing track ‘Centre Of The Universe’ too. The echoing, resonant guitar skills of Günter give a personal touch to every song, while the choruses immediately settle down in your mind. The album also bath in a kind of melancholic timbre, that’s why songs like ‘Lava Machine’ (with wah wah guitars) and ‘Undead’ can surely be considered as highlights. Crimson Cult proves that you don’t have to run after the newest trend to make a meritorious album and even only for this they deserve our admiration.
Nederlands: Wie bekend is met Stigmata (later Stygma IV) uit de jaren negentig, weet meteen wat Crimson Cult op dit lekker in het gehoor liggende debuut te bieden heeft. Dit is namelijk het vervolg daarop. In 2006 splitte Stygma IV, maar bassist Alex Hilzensauer en gitarist Günter Maier bleven altijd contact houden en vorig jaar besloten ze een nieuwe band te vormen. Crimson Cult was geboren, want Walter Stüfer werd de nieuwe zanger en Peter Bachmayer deed zijn intrede als trommelaar.
Een eerste demo van deze bezetting werd demo van de maand in het Duitse Rock Hard magazine. Nadat men getekend was door Dockyard I, werd er werk gemaakt van dit naamloze debuut waarvan de songs in drie weken tijd geschreven werden. Verwacht echter geen haastklus, want deze ervaren muzikanten weten hoe ze een goede (en aanstekelijke) song moeten schrijven. Wars van alle moderne trends laat de muziek van Crimson Cult zich omschrijven als een mix van hard rock en (power) metal met uitstekend gitaarwerk en goede zang. Groovende rock (soms Monster Magnet zweem) met een warme stem. Ik krijg er een heus jaren negentig gevoel bij en de band waar ik het meest aan moet denken is Lake Of Tears.
Crimson Cult schrijft nog songs, geen muur van riffs waar wat omheen gebouwd wordt. In ‘Evil Design’ hebben de riffs wel wat weg van ‘Paranoid’ (Black Sabbath) trouwens. Soms klinkt de band vrij creepy (let op de zang in ‘Dirty Demon’ en ‘Amok’) wat een zekere doominvloed zou kunnen verraden; een gevoel dat me ook bekruipt bij de lange uitsmijter ‘Centre Of The Universe’. Het galmende gitaarwerk van Günter geeft een persoonlijke toets aan elk nummer, terwijl de refreinen zich direct in je hoofd nestelen. Het album baadt ook in een zekere melancholie waardoor songs als ‘Lava Machine’ (met wah wah gitaar) en ‘Undead’ zeker tot de hoogtepunten gerekend mogen worden. Crimson Cult bewijst dat je geen trends achterna moet hollen om een verdienstelijk album te maken en daarvoor alleen al dragen zij onze bewondering mee.
Tracklist:
Evil Design (4:59) Undead (5:02) Land Of The Crimson Night (5:03) In The Eyes (5:06) Lava Machine (6:02) Dirty Demon (6:15) Misanthrope (5:13) 2000 Lights (4:32) Amok (4:56) Centre Of The Universe (8:02)
| Musicians:
Walter Stuefer: vocals Guenter Maier: guitars, keyboards Alex Hilzensauer: bass Peter “Beda†Bachmayer: drums
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 19 juni 2009 - 00:44:49
Reageren is uitgeschakeld
|