 |
ROSSOMETILE: Terrenica
English:
When a band opts for female vocals, you can be sure of two things: the entire thing becomes a bit softer and you attract another audience: male ones who are not only interested in music and female ones who like to identify themselves with the front lady. Rossometile is an Italian band (Salerno) and the result of a collaboration between drummer Gennaro Balletta and guitarist/keyboarder Rosario Reina. Especially the latter one knows what he’s doing. His soaring keyboards and tasteful fluttering guitar leads play a big role on ‘Terrenica’. Two demos and a self-released album preceded this album. This “real†debut is an album that will appeal to a broad audience, it sure has commercial potential.
This is broached as progressive metal. Nope… maybe we can impute the album a few progressive tendencies from track six until eight (is the strongest part as well), but it verges to a fine, proper rock album with female vocals. Nothing more, nothing less. Because they sing in Italian language, it reminded me a bit of Gianni Nannini, but not so raucous. The first four tracks can be described as atmospheric rock (loads of keyboards and synths) with female vocals. What Schandmaul does in German, Rossometile does in Italian (minus the folk flavour): catchy, diverting compositions in their vernacular language. In the first instance it charms with its exotic touch, but in the last resort it remains unintelligible and quite boring.
Like I said before, the metal feel is far away sometimes. Only the mainly instrumental pieces ‘La Grande Piramide’ part 1 & 2 are a bit heavier and more adventurous. ‘L’Uomo Della Preistoria’ is another very fine song. A spoken fragment (English sampler) is inserted in the midst of riffs and guitar solos, not earlier than three minutes after the start, beautiful female vocals join in. Contemplative, atmospheric, poppy… fans of The Gathering should have a listen to it. If that band still appeals to a metal crowd, Rossometile deserves it as well.
Nederlands:
Wanneer een band kiest voor vrouwelijke vocalen zijn er twee dingen verzekerd: het wordt allemaal wat minder stevig en je trekt een ander publiek aan: mannen die niet alleen in muziek geïnteresseerd zijn en meisjes die zich op één of andere manier vereenzelvigen met de frontdame. Rossometile is een Italiaanse band (Salerno) en de vrucht van een samenwerking tussen drummer Gennaro Balletta en gitarist/toetsenist Rosario Reina. Vooral deze laatste weet waar hij mee bezig is. Zijn zweverige toetsen en smaakvolle uitwaaierende gitaar leads (solo’s) beheersen ‘Terrenica’. Twee demo’s en een album in eigen beheer gingen hieraan vooraf. Het debuut is een album voor een breed publiek dat commerciële potentie heeft.
Dit wordt aangekaart als zijnde progressieve metal. Nope… misschien kan men dit album vanaf track zes tot acht enige progressieve tendensen toedichten (is meteen ook het sterkste gedeelte) maar verder is dit een tof rockalbum met vrouwelijke vocalen. Niets meer of minder. Omdat men ook in het Italiaans zingt, denk ik al meteen aan de platen van mijn vader van Gianni Nannini, maar die klonk een pak ruwer. De eerste vier nummers bieden atmosferische (veel toetsen!) rock met vrouwenzang. Wat Schandmaul doet in het Duits doet Rossometile in het Italiaans (min folk element): toegankelijke, onderhoudende composities maken in de moedertaal. Maar wat in eerste instantie een charmant exotisch effect heeft, strandt uiteindelijk op “onverstaanbaar†en redelijk saai.
Zoals ik al zei kan men dit amper voor metal laten doorgaan, enkel de grotendeels instrumentale stukken ‘La Grande Piramide’ part 1 & 2 zijn wat steviger en innovatiever. ‘L’Uomo Della Preistoria’ vind ik ook een prachtig nummer. Een gesproken stuk (Engelse sampler) vestigt zich temidden van riffs en gitaarsolo’s, na drie minuten begint pas de mooie vrouwelijke zang. Beschouwend, atmosferisch, poppy… fans van The Gathering moeten dit absoluut horen. Als die band een metal publiek kan aanspreken, verdient Rossometile dat ook.
Tracklist:
Terrenica (5:15)
In Viaggo (4:06)
L’Inizio Di Una Catastrofe (3:51)
Novembre (3:50)
Le Strade Di Zoran (3:47)
La Grande Piramide (parte 1) (4:56)
La Grande Piramide (parte 2) (3:23)
L’Uomo Della Preistoria (6:02)
Come Stai (3:54)
Domani (5:03)
| Musicians:
Angela Grassi: vocals
Rosario Reina: guitars, programming
Nicola Potenza: bass
Gennaro Balletta: drums, percussion
|
Geplaatst door Vera op donderdag 16 juli 2009 - 12:51:22
Reageren is uitgeschakeld
|
|
