|
The Pretty Things - Spirit of 66 - Verviers - 09/09/09
Tekst: Geert Ryssen
Op de gezegende datum dat de hele Beatles catalogus opnieuw op de markt wordt gegooid, speelt een andere legende uit de jaren zestig in de bescheiden, maar gezellige Spirit Of 66 te Verviers. Met nog twee sleutelleden van de groep in de line-up mag een select publiek getuige zijn van hoe je waardig oud kunt worden in de rock’n roll. Zanger Phil May is nog steeds een fantastische zanger die niets van zijn charmes heeft verloren, wel integendeel, May zingt nog steeds fantastisch en etaleert een bijzonder innemende combinatie van humor, gedrevenheid en geloof in wat hij doet. Gitarist Dick Taylor was in een ver verleden lid van The Rolling Stones en blijkt nog niets van zijn toewijding te hebben verloren. Hij blijft op de achtergrond, maar zet bijzonder authentiek gitaarwerk neer. De twee legendes worden enthousiast en vakkundig ondersteund door een stel jonge honden die de ritmesectie uitmaken en het zaakje prachtig samenhouden en een drijvende kracht vormen voor de rest van de band. Tweede gitarist Frank Holland is een al even grote klasbak en toont zich naast voortreffelijk gitarist ook een volleerd harmonicaspeler en achtergrondzanger. Hun typisch Britse rhythm & blues wordt afgewisseld met songs met een meer psychedelisch karakter die stammen uit de periode dat ze furore maakten met de allereerste rock opera S.F. Sorrow. De groep neemt nog om de zoveel jaren een nieuwe cd op en ook uit die recente platen worden enkele stevige nummers gespeeld. Zo krijgen we al vlug in de set ‘The Beat Goes On’ van de jongste cd ‘Balbao Island’. The Pretty Things staken in de jaren zestig The Rolling Stones de loef af qua ruigheid en die spirit hebben ze nog steeds niet verloren. Muzikaal zijn ze nog steeds steengoed. Als de groep na drie bisnummers er de brui aan geeft blijft het publiek maar doorgaan en dwingt hen om na tien minuten in onderlijfje terug het podium te bestijgen en nog twee nummers ten beste te geven. Een briljant optreden van een groep die ten onrechte is veroordeeld om in kleine clubs te spelen. Ik ben ervan overtuigd dat als deze krakers volgend jaar op één of ander podium op Rock Werchter gezet worden, dat ze één van de revelaties van het festival kunnen zijn en dat het jonge volkje hiervoor massaal uit de bol gaat.
Geert Ryssen
Geplaatst door Vera op zondag 20 september 2009 - 10:13:23
Reageren is uitgeschakeld
|
