 |
IN TORMENTATA QUIETE: Teatroelementale
English:
I never heard a band that mixes so many styles on one album. And In Tormentata Quiete from Italy dares to do this, with success, because everything is well balanced and fits in perfectly. Acoustic pieces, black metal, progressive rock, gothic, jazzy parts with a saxophone and Italian folk are the styles you can find on “Teatroelementaleâ€.
The clean vocals of Giovanni Notarangelo are well mixed with the screams of Marco Vitale, while the deep growls of guest vocalist Simone Bertozzi add an extra dimension to the vocals, which are apparently very important for this band. The weakest link in this vocal feast is Giovanni, although you get used to his singing after a while.
As you can see in the track list, the songs are separated by narrated short pieces, called “Monologoâ€, which are of course in Italian. Saxophonist Andrea Borrelli is the narrator, who makes me think of Paolo Conte, especially by creating the same atmosphere. Not everyone will like these interludes, but you can either be bothered by them or consider them as welcome breaks between the complex tracks.
And to complete the vocal setup, there’s Edera, with her gothic female voice during “Dell’Uomo E Del Vento†for a quiet piece, but the second half of this eight minute song returns to the black metal style mixed with the other aforementioned styles.
The concept of the album turns around the eternal live-and-outlive struggle, but that’s all I know about it, because of the Italian lyrics.
“Il Canto del Mare†is, in my opinion, the best track of the album, especially because of the last part with the female vocals and the Hammond organ, but before you get there, you will have to survive some style changes during the first six minutes of this track.
Don’t expect any great guitar or keyboard solos. Lorenzo Rinaldi plays mostly a distorted rhythm on his guitar or he does some acoustic fill-ins.
It’s certainly not an easy album to digest, so it will need some time to sink in. At least, they dare to mix all those styles and create a new sound with it. This brave achievement certainly deserves a chance.
Nederlands:
Tot hiertoe kende ik geen enkele groep die zoveel stijlen mengde op één album. In Tormentata Quiete uit Italië durft dit te doen en met succes, want alles is goed uitgebalanceerd en past perfect. Akoestische stukken, black metal, progressieve rock, gothic, jazzy stukken met een saxofoon en Italiaanse folk zijn de stijlen die je terug kan vinden op "Teatroelementale".
De ‘cleane’ zang van Giovanni Notarangelo is mooi vermengd met het geschreeuw van Marco Vitale, terwijl de diepe grom van gastvocalist Simone Bertozzi een extra dimensie toevoegt aan de vocalen, die blijkbaar erg belangrijk zijn voor deze band. De zwakste schakel in dit vocale feest is Giovanni, hoewel je na een tijdje went aan zijn stem.
Zoals u kunt zien in de tracklijst, zijn de nummers van elkaar gescheiden door gesproken tussenstukken, getiteld "Monologo", die natuurlijk in het Italiaans zijn. Saxofonist Andrea Borrelli is de verteller van dienst en die doet me, vooral door de sfeer die hij creëert, denken aan Paolo Conte. Niet iedereen zal dit soort intermezzo's appreciëren, maar je kunt ze vervelend vinden of je kunt ze beschouwen als welkome pauzes tussen de complexe nummers.
En tijdens “Dell’Uomo E Del Vento†wordt er zelfs nog een stem bijgehaald, namelijk Edera, die met haar ‘gothic’ vrouwelijke stem even wat rust brengt, maar tijdens de tweede helft van het nummer keert men reeds terug naar de black metal gemengd met de eerder opgenoemde stijlen.
Het concept van het album draait om de voortdurende strijd om te leven en te overleven, maar dat is ongeveer het enige dat ik weet, want alles is in het Italiaans.
"Il Canto del Mare" is naar mijn mening de beste track van het album, vooral vanwege het laatste deel met de vrouwelijke zang en het Hammond orgel, maar voordat je daar bent, moet je heel wat stijlveranderingen overleven tijdens de eerste zes minuten van dit nummer.
Verwacht geen grootse gitaar of keyboard solo's. Lorenzo Rinaldi speelt meestal een ritme met “distortion†op zijn gitaar, of hij voegt een aantal akoestische fill-ins toe.
Het is zeker geen gemakkelijk te verteren album, dus het zal enige tijd nodig hebben om te bezinken. Maar ze krijgen van mij heel wat krediet, door de durf om al die stijlen te mengen tot een nieuw geluid. Deze dappere prestatie verdient zeker een kans.
Tracklist:
01. Discorso Sul Teatro Drammatico (01:33)
02. L’Alchimista (04:55)
03. Monologo (01:11)
04. La Danza Del Fuoco (05:40)
05. Monologo (01:28)
06. Il Pianto Della Terra (04:29)
07. Monologo (01:34)
08. Dell’Uomo E Del Vento (08:38)
09. Monologo (01:29)
10. Il Canto Del Mare (08:23)
11. Monologo (01:23)
12. Le Illusioni Del Vento (05:48)
13. Monologo (01:53)
14. Del Mare Alla Luna (06:55)
15. Epilogo (01:49)
| Musicians:
Marco Vitale: Screams
Giovanni Notarangelo: Vocals
Lorenzo Rinaldi: Guitars
Maurizio D’Apote: Bass
Antonio Ricco: Keyboards
Francesco Paparella: Drums
Guest Musicians:
Andrea Borrelli: Narration, Saxophone
Edera: Vocals
Simone Bertozzi: Vocals
Discography:
Teatroelementale (2009)
In Tormentata Quiete (2005)
I 3 Attimi del Silenzio (self production) (2001)
|
Geplaatst door danny op maandag 21 december 2009 - 03:18:43
Reageren is uitgeschakeld
|
|
