|
AXEL RUDI PELL: The Crest
| Release: 2010-04-23
Style: classic melodic metal
Label: Steamhammer / www.spv.de / Suburban
Website: www.axel-rudi-pell.de
Contact:
Playing Time: 57:11
Cat. N°: SPV 308222 CD
Review by: Vera
Translated by: Vera
Rating: 8,5/10
|
English:
Nederlands:
Wanneer we ‘The Crest’ interpreteren als de schuimkop van een beukende golf, dan is Axel Rudi Pell de rots in de branding. Jaar na jaar doet hij onverstoord waar hij goed in is: melodieuze metal of traditionele hardrock, geïnspireerd door zijn grote voorbeeld Richie Blackmore. Het is inmiddels niemand ontgaan dat de blonde Duitser een superieure gitarist is en albums van zijn band soms interessanter zijn voor vroegere Rainbow- en Deep Purple-adepten, dan wat Blackmore nu doet als minstreel. Hij kan dan ook al jaren rekenen op een stel superprofessionele muzikanten om hem heen: de Amerikaan Johnny Gioeli als zanger om het Duitse accent te vermijden, het drumbeest Mike Terrana, de vriendelijke en trouwe Ferdy Doernberg achter de toetsen en bassist Volker Krawczak.
Niet lang na de release van de dvd ‘One Night Live’, is er het dertiende studioalbum ‘The Crest’. Axel kondigt trots aan dat er geen enkele dubbele basdrum op de plaat voorkomt. Zo is Axel: je merkt dat hij razendsnel kan spelen, maar toch is zijn gitaarspel eerder gefocust op gevoel. Dat geldt dus ook voor de drumpatronen. Verder heeft zanger Johnny Gioeli (ook een wederopstanding van Hardline niet zo lang geleden) hem meer dan ooit geholpen met de zanglijnen en arrangementen. Zo is ‘The Crest’ een echte groepsprestatie geworden, ook al verliep het contact via Skype.
Traditioneel, geen behoefte aan rare fratsen, vakmanschap voorop. Het is allemaal van toepassing, maar het is heerlijk om de krachtige zang en prachtige gitaarsolo’s aan je voorbij te horen trekken in meteen vertrouwde composities als het toegankelijke ‘Too Late’ (denk aan Rainbow toen Russ Ballard wat nummers aanbood), het prachtige ‘Dreaming Dead’ (helemaal Dio, zelfs zinsneden en denk dan vooral aan het nummer ‘Heaven And Hell’) of het krachtige ‘Burning Rain’. Niet verwonderlijk dat Axel Rudi Pell mocht openen voor de band Heaven And Hell. Prachtig is ‘Dark Waves Of The Sea’, een episch vervolg op ‘Oceans Of Time’. Een pianoballad vinden we in ‘Glory Night’ en een klassiek stukje muziek weerklinkt in het instrumentale ‘Noblesse Oblige’. Niets nieuws onder de zon, maar toch heerlijk om op hoog volume te draaien terwijl het lentezonnetje buiten schijnt. Weldra gaat de band alweer de hort op: in mei het eerste deel, dan de festivals en in het najaar deel twee. Voorspelbaar? Kan best, maar je koopt nooit een kat in een zak.
Tracklist:
Prelude Of Doom (intro) (1:32)
Too Late (5:58)
Devil Zone (6:08)
Prisoner Of Love (5:56)
Dreaming Dead (7:39)
Glory Night (5:45)
Dark Waves Of The Sea (8:00) (Oceans of Time pt. II: The Dark Side)
Burning Rain (5:44)
Noblesse Oblige (4:08) (Opus # 5 Adagio Contabile)
The End Of Our Time (6:15)
| Musicians:
Johnny Gioeli: all vocals
Axel Rudi Pell: all guitars
Volker Krawczak: bass
Ferdy Doernberg: keyboards
Mike Terrana: drums
|
Geplaatst door Vera op woensdag 21 april 2010 - 17:56:45
Reageren is uitgeschakeld
|
