 |
Earthshaker Fest - Rieden/Kreuth - 21/07/2007
DAY THREE: 21/07/2007
Tekst & foto’s: Vera
 Fris en monter ben ik om elf uur aanwezig, want er staan enkele black metal bands gepland die ik niet wil missen. De eerste is KEEP OF KALESSIN. Goed om de laatste slaap uit de ogen te laten verdwijnen, want de snerpende sound van de gitaren kan tellen. Wat zijn die oordopjes toch handig! Ondanks drie jubelend ontvangen albums en ontstaan in 1993, staat deze Noorse band hier om elf uur ’s morgens zijn ding te doen en dat is toch een beetje onterecht. De zang is redelijk afwisselend en de gitaarpartijen soms erg melodieus, maar natuurlijk is dit grotendeels behoorlijk rauwe black metal. Toch niet slecht.
 Naar NORTHER keek ik uit want zij bevielen me al op Summer Breeze 2005. De band van Ensiferum frontman Petri Lindroos kon me ook vandaag behoorlijk imponeren. De mix van black met traditionele heavy metal kent veel afwisseling. Petri wisselt zijn ruwere schreeuwvocalen af met heldere zang en ook gitarist Kristian Ranta staat hem daarin bij. Viking metal is ook hier soms niet veraf, ook al is de band begonnen als een Children Of Bodom protégé (lees: kloon). De piano intro’s staan op tape, maar Norther wisselt een mediumtempo nummer met veel gewone zang als ‘Day Zero’ af met machtige blastbeats in andere nummers. Ook ‘Midnight Walker’ en ‘Death Unlimited’ werden gespeeld. Norther had erg veel succes en de Amon Amarth fans stonden vooraan, merkte ik tevreden op. Threshold zal zijn best mogen doen.
 Maar het optreden van THRESHOLD is een trieste vertoning. De zaal loopt zo goed als leeg; ik krijg zowaar medelijden met de band zelf die het de laatste tijd al zo te verduren kreeg. Zanger Andrew “Mac†McDermott kondigde onlangs plots zijn vertrek aan, terwijl de band juist getekend had voor enkele festival gigs. Gelukkig was er ex-zanger Damian Wilson die alle concerten die gepland waren met Threshold wou afwerken. De goede man is echter al erg lang bij Threshold weg en dit maakt dat we een zanger te zien krijgen die alles van een blad leest. Nou ja, hij had vele bladeren bij natuurlijk, zodat dit wel erg onprofessioneel overkomt als je niet weet wat er juist onlangs gebeurd is. Bovendien staat de rest van de band er ook stokstijf bij en zijn er problemen met een gitaarversterker. Er wordt dan maar een Marshall bij gezet. Net nu Threshold een hardere schijf uitgebracht heeft bij nieuw label Nuclear Blast is dit geen reclame. De mooie gitaarsolo’s kunnen het optreden niet redden, zeker niet als daar dan nog zonodig een drumsolo bij hoeft. Wie de in het publiek gesmeten drumsticks opving ambieert vast zelf een drumcarrière.
 Aan GRAVEWORM om het festival terug op gang te trekken. Met hun simfonische black metal die live een pak heftiger klinkt is iedereen meteen terug wakker. Onlangs brachten ze nog hun uitstekend nieuw album uit, ‘Collateral Effect’ en ook live staat de band als een huis met stevige fundamenten (kijk maar naar het postuur van zanger Stefan Fiori), ondanks het feit dat de band de laatste jaren kampte met gitaristen die vertrokken. Grappig is dat Stefan optreedt in een Opel T-shirt. De afwisselende vocalen komen inderdaad allemaal van hem en dat is een hele prestatie! Sabine Mair zorgt voor een atmosferische achtergrond bij dit geweld. Daar herken ik al ‘Suicide Code’ en ‘Touch Of Hate’ van hun recentste album, maar ook ‘Dreaming Into Reality’ met zijn slepende passages is een hoogtepunt. De bindteksten waren in het Duits, want deze band mag dan wel Italiaans zijn, ze wonen daar in het Duitssprekende gedeelte. Een geslaagd concert!
 DEW SCENTED blijkt keiharde metalcore te zijn, maar buiten veel schuttingstaal en opstandigheid valt er niet veel over te zeggen. LEGION OF THE DAMNED bevalt me al beter. Hun lompe death metal blinkt uit in technisch hoogstaand gitaarwerk. De band ging vroeger als Occult door het leven, veranderde van naam en wist ook vroeger al een stevige reputatie op te bouwen. Met de nieuwe bandnaam is de kwaliteit gelukkig behouden gebleven en dit wordt in de zaal goed ontvangen. Er wordt materiaal gespeeld van drie albums, we horen o.a. ‘Into The Eye Of The Storm’ en ‘Undead Stillborn’. Maar ook ‘Slaughtering The Pigs’ en dat komt op het “nieuwe†album ‘Feel The Blade’ dat zal uitkomen in januari 2008. Het is een opnieuw gemasterde versie van het Occult album ‘Elegy For The Weak’ met een bonus dvd. Een stevige moshpit krijgen deze Nederlanders voor mekaar en zij gaan lopen met de trofee “band met het langste haarâ€.
 AFTER FOREVER stelt vandaag wat teleur. Dat komt voornamelijk omdat George Oosthoek er niet bij is en het wordt dus een concert met een totale afwezigheid van grunts. Dit kan natuurlijk niet. De band wordt maar lauw ontvangen. Ouder werk zoals ‘Monolith Of Doubt’ (van ‘Decipher’) en ‘Face Your Demons’ (van ‘Remagine’) bevindt zich in het begin van de set, de nieuwe nummers krijgen naar het einde toe een kans. ‘Energize Me’ en ‘Equally Destructive’ werden gespeeld, maar ook het nummer met Doro ‘Who I Am’, maar dan zonder Doro.
 UNLEASHED valt met de deur in huis. Zanger/bassist Johnny Hedlund brult de zaal in: “This is the first time at Earthshaker. We trust you to be fuckin’ loud!†En dat is de band zelf ook. ‘Never Ending Hate’ laat er al geen twijfel over bestaan. ‘Don’t Want To Be Born’ volgt in hels tempo, gevolgd door de voorstelling van de band. Het concert is hoogst onderhoudend, frontman Hedlund weet hoe hij de massa moet entertainen. De zaal loopt flink vol. “We are the immortals, from hell we rise!†brult hij en meezingen is de boodschap. Het vette gitaargeluid en af en toe een spaarzame solo maken van dit concert een wervelwind waarin je meegezogen wordt, willen of niet. Tijd voor wat nieuw werk. Ten eerste de titelsong van het laatste album ‘Midvinterblot’ over een erg belangrijke traditie van de Vikings (want Unleashed is één van de oudste (Zweedse) Vikingbands). Dan volgt ‘In Victory Or Defeat’. Het feest blijft doorgaan, met “A song we always do in Germany†en dat blijkt het oude ‘To Asgaard We Fly’ te zijn. Eén nummer werd opgedragen aan Dew Scented en het keiharde ‘Death Metal Victory’ besluit een overrompelde set. Hail!
 Vervolgens moeten we de knop weer even omdraaien en onze geest openstellen voor iets heel anders. U.D.O. gaat al jaren mee en het voormalig Accept boegbeeld zal hier wel niets verkeerd kunnen doen, denk ik. De intro van het nieuwste album ‘Mastercutor’ weerklinkt en daaruit worden enkele nummers gespeeld, verdeeld in de set waarin ik ook nog ‘24/7 Spyz’, ‘Animal House’, ‘Thunderball’ en ‘Man & Machine’ hoorde voorbij komen. Het feestje werd echter pas compleet toen de oude krakers van Accept uit de kast gehaald werden. ‘Metal Heart’ bezorgt me nog steeds kippenvel, vooral het gitaarwerk en verder is de stevige klassieke metal van ‘Balls To The Wall’, ‘Restless & Wild’ en ‘Son Of A Bitch’ natuurlijk altijd goed om er een heus uit de hand lopend bierfestijn van te maken. Leuk zondermeer.
 De CRADLE OF FILTH fans zouden aan deze gebeurtenis een serieuze kater overhouden. Eerst uren in de rij staan aan de handtekeningenstand, waar hun idolen niet opdaagden, want ze hadden het vliegtuig gemist. Dani verontschuldigde zich wel meteen, en het leed leek geleden, want met een behoorlijk geluid zette de band een goed optreden neer met als derde nummer ‘Her Ghost In The Fog’ (ervoor was ik zo druk kiekjes aan ’t nemen dat ik me de twee eerste nummers niet herinner). De bijtende black metal wordt verzacht met mooie atmosferische momenten. Zoals het slepende begin met piano van het nieuwe nummer ‘Libertina Grimm’. In sommige nummers horen we vrouwelijke vocalen. ‘Ebony Dressed For Sunset’, ‘The Principle Of Evil Made Flesh’ en ‘Gilded Cunt’ volgen. Allemaal lange nummers, dat wel, maar als Dani al het einde van de set aankondigt is dit naar mijn gevoel toch veel te vlug. Er rijst protest in het publiek. Als pleister op de wonde krijgen we nog ‘Haunted Shore’ uit het album ‘Dusk… And Her Embrace’. Dan zijn de laatste woorden van Dani: “I know it is shitty, but it is the dealâ€. Staat Within Temptation te dringen? Feit is dat het Cradle Of Filth concert veertig minuten duurde en er was een uur voorzien.
 Ook de Goden zijn toornig en er breekt een zwaar onweer los. Ik vlucht vlug terug binnen en het blijkt dat alleman er zo over denkt; de zaal zit afgeladen vol, dat is geluk hebben voor WITHIN TEMPTATION al zouden ze zonder onweer ook wel een flinke massa aangetrokken hebben waarschijnlijk, maar toch… De foto’s zijn een haastklus want wegens het vuurwerk mag er maar even gewerkt worden in de fotopit en de rest van het concert bekijk ik dan ook rustig van op een tribune. Dat is ook beter om een indruk te krijgen van het totaalspektakel. Wat kan ik schrijven over de succesvolle Nederlandse band dat nog niet geschreven is? Dat ze ook nu weer een uiterst professioneel optreden neerzetten, dat schuilgaat achter metershoge vlammen en vuurwerk, dat de grunts al lang totaal verdwenen zijn en dat er heel veel nummers uit het laatste album ‘The Heart Of Everything’ gespeeld worden, die erg makkelijk in het gehoor liggen.
 MOTORHEAD mag deze gesmaakte driedaagse afsluiten en je weet precies wat je kan verwachten: compromisloze rock ‘n’ roll van Lemmy en de zijnen. Ook hier komen de bekende nummers weer langs, strak en gedreven, met een air van nonchalance, maar dat is slechts schijn. ‘Sacrifice’, ‘No Release’, ‘Killed By Death’, we kennen ze allemaal. Enkel de bisnummers bieden een verrassing. Lemmy zingt een blues nummer en speelt mondharmonica, enkel begeleid door akoestische gitaar. Misschien deed hij dat ook al jaren, maar ik bleef nooit tot het einde. Dat einde? ‘Ace Of Spades’ natuurlijk! Earthshaker Fest was een geslaagd festival voor me met een welkome afwisseling in de bandkeuze en een goede organisatie. We hebben ervan genoten en hopen dat dit volgend jaar een vervolg krijgt!
Geplaatst door Vera op zondag 16 september 2007 - 21:49:57
Reageren is uitgeschakeld
|
|
