|
|
 |
|
|
|
WOE: Quietly Undramatically
English:
‘Quietly, Undramatically’ is the first Woe album as full band. It used to be a one man project of multi instrumentalist Chris Grigg (Xos) before, also known as live/session drummer for Krieg. Chris started in 2007 collecting ideas for Woe and it resulted in the first demo ‘Absinthe Invocation: Five Spells Against God’ and the praised full length debut ‘A Spell For The Death Of Man’. Since late 2008 they also perform live. The line-up went through some changes, but the main feature is: Woe is guitar oriented black metal, without the smoothening touch of symphonic keyboards and thus quite harsh.
It means that the whole responsibility to create variegation comes down on the guitar skills and arrangements. Yet they succeed in giving us a quite engrossing album, sometimes amazing in its fluttering sounds. They stay pretty close to the grimness of original black metal – especially in compact, fast songs like ’Without Logic’ and ‘Hatred Is Our Heart’ – but Woe is obviously an exponent of contemporary black metal in which there is room for experiment. Think of bands such as Nachtmystium, Woods Of Ypres (the Madden brothers are active there as well) or even Wolves In The Throne Room. These musicians hail from the proper core of the current American scene. They have experience in bands like Absu, Rumpelstiltskin Grinder en The Green Evening Requiem. The moments when they really stand out can be situated in longer tracks. The eight minutes long title track (one can hear a few clean vocals, but in addition to typical black metal screams there is a low grunt too) is a highlight, same goes for the captivating ‘Full Circle’ (13 minutes) with any compelling doom tendencies and semi acoustic guitars. ‘Quietly Undramatically’ might miss real genius, but on the other hand, this sophomore album is a step forward in that direction. Fans of the first wave of black metal as well as aficionados of the new, more adventurous type of black, will find something they like. Because the music wanders through the borderline of both styles, that may be the only drawback, but it is a meritorious album.
Nederlands:
‘Quietly, Undramatically’ is het eerste album van Woe als een goedfunctionerende band. Eerder was dit het eenmansproject van multi-instrumentalist Chris Grigg (Xos), eveneens bekend als live/sessiedrummer van Krieg. Chris begon in 2007 ideeën te verzamelen voor Woe en dit resulteerde eerder in de demo ‘Absinthe Invocation: Five Spells Against God’ en het volwaardige debuut ‘A Spell For The Death Of Man’. Sinds eind 2008 treedt men ook live op. De bezetting is onderhevig geweest aan veranderingen, maar voorop staat dat dit gitaargeoriënteerde black metal is, zonder verzachtende simfonische inslag van toetsen.
Dat betekent dat de volledige verantwoordelijkheid om variatie in te bouwen op het gitaarwerk steunt. Toch slaagt men er in om een behoorlijk boeiend, meestal uitwaaierend geheel te creëren. Men blijft redelijk dicht bij de grimmigheid van oorspronkelijke black metal – zeker in korte, snelle songs als ’Without Logic’ en ‘Hatred Is Our Heart’ – maar Woe is overduidelijk een exponent van hedendaagse black metal waar wat meer geëxperimenteerd mag worden. Denk aan bands als Nachtmystium, Woods Of Ypres (waar de gebroeders Madden ook actief in zijn) of zelfs Wolves In The Throne Room. Deze muzikanten vormen een harde kern in de Amerikaanse scène, zij hebben ervaring in bands als Absu, Rumpelstiltskin Grinder en The Green Evening Requiem. Het meest interessant zijn het acht minuten durende titelnummer (waar we enige cleane zang in horen, maar naast typerende black metal screams ook een lage grunt) en het beklijvende ‘Full Circle’ (13 minuten) met enige slepende doompartijen en semi-akoestische gitaren. ‘Quietly Undramatically’ mist nog echte genialiteit, maar het neemt niet weg dat dit tweede album een stap voorwaarts is in dit streven. Zowel fans van black metal van het eerste uur als liefhebbers van de nieuwe, avontuurlijkere variant zullen hier plezier aan beleven. Omdat de muziek zich in dit grensgebied bevindt is dit het enige punt dat in hun nadeel kan werken. Een verdienstelijk album.
Tracklist:
No Solitude (2:32)
The Road From Recovery (6:02)
Quietly Undramatically (8:05)
A Treatise On Control (6:23)
Without Logic (2:24)
Full Circle (12:59)
Hatred Is Our Heart (4:51)
| Musicians:
Chris Grigg: vocals, guitars
Matt Moore: guitars
Grzesiek Czapla: guitars
Shane Madden: bass
Evan Madden: drums
Live session members:
Shawn Riley: guitar
Ben Brand: guitar
|
Geplaatst door Vera op zondag 09 januari 2011 - 20:20:09
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
