Short List

Reviews, Interviews & Concertreviews
Metal-Nose
2021 / 2020 / 2019 / 2018 / 2017 / 2016 / 2015 / 2014 / 2013 / 2012 / 2011 / 2010 / 2009 / 2008 / 2007

Geen gebeurtenissen deze maand.

MaDiWoDoVriZatZon






1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031




Nostradameus - De Wederopstanding

Interview door Geert Ryssen


Het is ruim twee jaar geleden dat de Gothenburgse formatie Nostradameus hun vierde cd aan het publiek voorstelden. “Hellbound” was toen een mijlpaal in de geschiedenis van de band. Er werd afstand genomen van de eerder traditionele powermetal waarin de band al sinds hun debuut uit 2000 grossierde. Het was vooral onder invloed van bands als Hammerfall en Stratovarius dat ze die muzikale richting waren ingeslagen. Op “Hellbound” zocht de groep meer naar een eigen stijl waarbij gespierde metal werd gecombineerd met meer persoonlijke teksten. Die lijn wordt doorgetrokken op de pas verschenen cd “Pathway” die een volwassen band met een eigen identiteit laat horen. Op een winderige en natte zondagmiddag hang ik met zanger Freddy Persson aan de lijn om een boom op te zetten over het nieuw gebaarde kind van de groep.

SPIJT KOMT TE LAAT
Dat de groepsnaam op een vreemde manier is gespeld, heeft niet te maken met onwetendheid, maar alles met hun muzikale voorbeelden. “Het verwondert me dat er in het verleden zo weinig mensen mij naar het waarom van die spelling gevraagd hebben. Meestal dachten ze dat dit een fout van ons was, maar dat is helemaal niet zo. Bij de start was het niet de bedoeling dat dit een permanente band zou worden. We gingen gewoon een paar optredens doen en wilden muziek maken in de stijl van Stratovarious. We moesten vlug een naam bedenken en we verbasterden de naam “Nostradamus” door er een “e” tussen te zetten, zodat de uitspraak een analogie zou vertonen met onze grote voorbeelden. Nadien maakten we toch een demo die tot onze verbazing door een platenmaatschappij werd aanvaard en dan was het te laat om de naam nog te veranderen. Eigenlijk ben ik er niet zo gelukkig mee, hij is te lang en het wekt misverstanden op, maar ja, we moeten er nu eenmaal mee doorgaan.” Ik verzeker Freddy dat het allemaal nog wel meevalt en dat de spelling net dat beetje extra mysterie toevoegt.

PERSOONLIJKE PROBLEMEN EN WERELDLEED
Het feit dat er zo lang werd gedaan over een opvolger voor “Hellbound” is te wijten aan persoonlijke problemen van meerdere groepsleden. Freddy treedt niet echt in detail en verzekert me dat mijn diagnose van ‘collectieve depressie’ overdreven is, maar heeft het toch uitvoerig over de invloed van die problemen op de band. Het mag een wonder heten dat ze het hebben overleeft en dat deze periode slechts tot één bezettingswissel heeft geleid. “Gitarist Michael Alberg heeft ons inderdaad verlaten, maar dat is in de beste verstandhouding gebeurd. We zijn nog steeds goede vrienden, maar Michael zag het niet meer zitten met onze muzikale richting. Hij speelt nu in andere band en wij hebben Lennard Specht ingelijfd die vroeger ook nog heeft samengespeeld met onze ritmesectie Thomas Antonsson (bas) en Esko Salow (drums). Deze cd is dan ook de meest persoonlijke plaat die we ooit hebben gemaakt. Het was voor mij een natuurlijk proces om alle problemen van me af te schrijven. De cd opent met “Welcome To Living”, wat eigenlijk grammaticaal niet correct is, maar het geeft aan dat we terug hoop hebben en dat we ons doorheen onze problemen heen hebben geworsteld. Daartegenover staat dan weer het volgende nummer “Wall Of Anger” dat aangeeft dat we ook veel boosheid voelen tegenover dingen die in de wereld gebeuren.” Als ik Freddy vraag naar de betekenis van enkele songs blijkt dat ze zowel gaan over persoonlijk lijden als over verontwaardiging met wat er in de wereld gebeurt. “Een song als “Not Only Women Bleed” is de meest persoonlijke die erop staat. Jake (Freden, gitarist van het eerste uur –red.) had de muziek klaar en ook een idee voor de titel, maar geen tekst. Ik heb dan de zaak op een eigen manier afgewerkt. Over een song als “P.I.R.” wil ik niet teveel zeggen, ik laat het aan de luisteraar over om uit te vinden waar dit voor staat.” Freddy is nu echter goed op dreef en verklapt dat het om een omkering gaat (R.I.P.? – red.) en te maken heeft met de verontwaardiging over de daden van zelfmoordterroristen. “Ik ga ervan uit dat we maar één leven hebben. Die mensen geloven echt dat ze meer dan één leven hebben en dat hun daad op die manier te verrechtvaardigden valt. Ik kan er niet bij dat mensen met hun leven dergelijke dingen doen en er niet op een creatieve en positieve manier mee omgaan.”

GOTHENBURG UIT, PONTUS LINDMARK IN

Ik vraag me af of de hype van enkele jaren geleden over de zogenaamde Gothenburg scène, vandaag nog iets voorstelt. “Ik zou het echt niet weten”. Ik ben pas dertig en woon vandaag in Stockholm. Ik heb de voorbije twee jaar gestudeerd en mij niet veel aangetrokken van dat soort dingen. Groepen als In Flames en Hammerfall zijn touwens net wat jaren ouder dan wij en dat is een andere generatie. Wij hebben echt weinig sociale contacten met die muzikanten. Ik sluit me ook voor een stuk bewust af van die scène. Ik luister in principe weinig naar actuele metal, vooral omdat ik niet wil worden beïnvloed door wat ik hoor van anderen. Ik wil echt wel mijn eigen muzikale identiteit vinden. Nostradameus werkte voor “Pathway” samen met producer Pontus Lindmark. “Zijn rol was vooral om alles zo goed mogelijk te coördineren. Vroeger zaten we met z’n allen uren en dagen lang in de studio om alle takes mee te maken en elke playback te beluisteren. Dat is een bijzonder vermoeiende en tijdrovende bezigheid. Voor deze cd kwam ik mijn zangpartijen inzingen en liet ik de groei naar het afgewerkte product over aan Pontus. Dat was een veel betere manier van werken.” Te oordelen aan het resultaat was dat inderdaad de goede keuze. De cd klinkt professioneel tot in de puntjes, heeft een krachtige maar transparante sound, is evenwichtig opgebouwd en laat van elke muzikant een topprestatie horen.




Musicians:
Freddy Persson: vocals
Jake Fredén: guitars
Lennart Specht: guitars
Thomas Antonsson: bass
Esko Salow: drums

Tracklist:
Welcome To Living (1:27)
Wall Of Anger (4:02)
Until The End (3:52)
Demon Voices (4:15)
MDCC a.d. pt. 1 (1:36)
MDCC a.d. pt. II (5:39)
P.I.R. (4:42)
No Trace Of Madness (3:50)
Not Only Women Bleed (4:00)
Death By My Side (4:49)
The Untouchables (5:48)

Release: CD: 2007-01-26
Style: Heavy Power Metal
Label: www.afm-records.de / www.rockinc.nl
Website: www.nostradameus.com
Contact:
Playing Time:
Cat. N°:
Review by:
Translated by:
Rating:

De bespreking vind je hier






Geplaatst door Jany op dinsdag 16 oktober 2007 - 20:50:51
Reageren is uitgeschakeld

Banners

 

 

Welkom

Inlognaam:

Wachtwoord:


Vergeet me niet

[ ]
[ ]
[ ]
Cd & Dvd Reviews

01. CD reviews 2021
NEGURA BUNGET: Zau
With respect for the late Negru!
01. CD reviews 2021
THE TEA PARTY: Blood Moon Rising
Exceptional A class as usual!
01. CD reviews 2021
AEPHANEMER: A Dream Of Wilderness
A seminal self-willed band...
01. CD reviews 2021
DER WEG EINER FREIHEIT: Noktvrn
Simply brilliant, their best album so far!
01. CD reviews 2021
SWALLOW THE SUN: Moonflowers
A world of grief and beauty...
Taal



Zoeken Metal-Nose

Date / Time

 
Verwijs naar ons

Verwijs naar ons
Website in order to promote heavy-metal & hard-rock to a broader audience in Flanders but also in the entire world.
No part from this website may be used in any other publication whether in print or on the world wide web without the editor's consent.
All material is exclusive to Metal-Nose and copyright protected. All rights reserved. Copyright © Metal-Nose 20/05/2004. - www.metal-nose.org