ANCIENT BARDS: Soulless Child
English:
Nederlands: Ancient Bards balanceert op de dunne lijn tussen kitsch en kunst, maar dat doen ze wel prima! De Italiaanse band – opgericht door toetsenist Daniele Mazza, zijnde ook de bolleboos die alle songs schrijft – debuteerde in 2010 met ‘The Alliance Of The Kings’. Dit was meteen een prestigieus album met een concept om de veelgelaagde symfonische metal in te kleden. Een verdienstelijke start, maar toch bevalt de nieuweling ‘Soulless Child’ me stukken beter. Ook hier wordt elk gaatje vakkundig dichtgetimmerd, maar er is meer flow en catchiness in de songs (om maar meteen twee Engelse termen er tegenaan te gooien). Waarschijnlijk heeft de live ervaring het zestal doen groeien naar een maturiteit die uitmondt in een voltreffer.
Bij het debuut waren vergelijkingen met de landgenoten van Rhapsody (Of Fire) en het Spaanse Dark Moor schering en inslag. Ook nu duikel je van het ene herkenningspunt naar het andere, maar het geheel komt meer coherent en professioneel over. Na de simfonische intro met plechtig gesproken introductie, barst ‘To The Master Of Darkness’ los in vol ornaat: snelle power metal met voluptueuze koorzang, duizelingwekkende solo’s op gitaar, keyboards en zelfs even bas en tussen dit geweld houdt zangeres Sara Squadrani dapper stand. Alleen in de hoogste regionen klinkt ze niet zuiver, maar meestal hebben we hier gelukkig geen spijt dat er een vrouw achter de microfoon staat. Klassieke muziek in de vorm van bombastische arrangementen, strijkers en koren vormt een contrasterend geheel met de exuberante vingervlugge prestaties als metal band. In galop trekken we door ‘Gates Of Noland’ om in ‘Broken Illusion’ bijna ten onder te gaan in een overvloed aan dubbele bas, snelle riffs en dikke lagen keyboards. De zang bokst er netjes tegenop. Onze favoriet is het tien minuten durende ‘All That Is True’, waarbij je aanvankelijk even diep adem kunt halen en genieten van de verrukkelijke melodie in zang met piano. Een klassiek bombastisch intermezzo gaat over in een vloeiende gitaarsolo. Een gesproken stuk wordt gevolgd door een acceleratie. Mooi! Zeker zo catchy is ‘Valiant Ride’ dat kan bogen op een eclectische repliek tussen vrouwenzang en koor. Misschien zijn de melodieën wel een beetje te poppy, maar het zorgt ook voor toegankelijkheid.
Ancient Bards schrijft erg lange songs. Ze moeten veel kwijt, met name deel twee van hun ‘The Black Crystal Sword Saga’. Dat resulteert in een apotheose van het verhaal in drie langs tracks. ‘Soulless Child’, als titelsong, heeft naast herkenbare melodieën weer die geslaagde opbouw van klassiek dat overgaat in een gevoelige, slepende gitaarsolo. ‘Through My Veins’ is een hoogtepunt, want niet alleen is dit een heel heftig nummer, het bevat ook mannelijke zang. Dat begint al met een fikse growl, maar later dient een heimelijk klinkende stem onze zangeres op verleidelijke wijze van repliek. Fantastisch! En dan hebben we tot slot nog een wervelend epos van bijna een kwartier waarin de band nog eens alles voorbij laat komen waar ze voor staan. Verrassend goed!
Tracklist:
Struggle For Life (1:53) To The Master Of Darkness (7:33) Gates Of Noland (5:13) Broken Illusion (5:11) All That Is True (9:55) Valiant Ride (4:13) Dinanzi Al Flagello (1:29) Soulless Child (9:15) Through My Veins (7:19) Hope Dies Last (14:31)
| Musicians:
Sara Squadrani: vocals Fabio Balducci: guitars Claudio Pietronik: guitars Martino Garattoni: bass Daniele Mazza: keyboards Federico Gatti: drums
|
Geplaatst door Vera op maandag 20 februari 2012 - 12:09:41
Reageren is uitgeschakeld
|